Teleskop Webba pokazał Filary Stworzenia

Filary Stworzenia to potoczna nazwa dla zimnych, gęstych chmur złożonych z wodoru oraz pyłów, które swoim kształtem przypominają olbrzymie kolumny o wysokości około 4-5 lat świetlnych.

Reklama

Ich przydomek jest nieprzypadkowy, bowiem takie właśnie obłoki pod wpływem działania grawitacji zapadają się w sobie, ogrzewają i ostatecznie przekształcają w nowe gwiazdy. Właśnie z takiej chmury najprawdopodobniej narodziło się m.in. nasze Słońce.

Porównanie zdjęć wykonanych przez teleskop Hubble'a (po lewej) i Webba (po prawej), fot. NASA Porównanie zdjęć wykonanych przez teleskop Hubble'a (po lewej) i Webba (po prawej), fot. NASA

Filary Stworzenia są częścią Mgławicy Orła znajdującej się w Gwiazdozbiorze Węża w odległości około 6,5 tys. lat świetlnych od Ziemi. Na przestrzeni lat każdy duży teleskop wysyłany przez NASA na misję robił zdjęcia temu zjawisku.

Przykładowo Kosmiczny Teleskop Hubble’a sfotografował mgławicę po raz pierwszy w 1995 r. Zdjęcia te były jednak wyraźnie mniej szczegółowe, ale już wówczas wywołały furorę wśród obserwatorów do tego stopnia, że niektórzy zaczęli tworzyć zaskakujące teorie na ich temat.

W kształcie Filarów Stworzenia dopatrywano się np. zarysu twarzy Jezusa Chrystusa, sylwetki gwiazdora kina akcji Burta Reynoldsa, psa, krowy albo Statui Wolności. Dopiero jednak fotografie dostarczone przez superteleskop Jamesa Webba ukazały z niezwykłą precyzją wszystkie nieznane dotychczas szczegóły budowy tego zjawiska.

Polecamy

Galaktyka NGC 628 sfotografowana przez teleskop Jamesa Webba, fot. NASA/ESA/CSA/STScI/Judy Schmidt, Flickr
LIFE
Teleskop Webba uchwycił najstarszą galaktykę, którą kiedykolwiek zaobserwowano i dwa inne cuda kosmosu

Polecamy

Teleskop Jamesa Webba, pierwsze zdjęcia, Mgławica Carina, fot. fot. NASA, ESA, CSA i STScI
LIFE
NASA pokazała nowe zdjęcia z teleskopu Jamesa Webba. „Kosmiczny taniec” i „Gwiezdna porodówka” olśniewają!

Filary Stworzenia - jak rodzą się nowe gwiazdy?

Dzięki czujnikom podczerwieni teleskop Webba był bowiem w stanie przeniknąć przez obłoki pyłów oraz promieniowanie i rzucić zupełnie nowe światło na proces formowania się nowych gwiazd.

Fotografie te są więc niezwykle cennym materiałem badawczym dla naukowców, którzy z biegiem czasu zaczną lepiej rozumieć, w jaki sposób gwiazdy na przestrzeni milionów lat przekształcają się z olbrzymiej chmury pyłów w swoją ostateczną postać supergoroących gigantów.

Co ciekawe, Filary Stworzenia w rzeczywistości najprawdopodobniej już nie istnieją. Superteleskop Jamesa Webba mógł je jednak uchwycić, ponieważ światło, które dotarło do jego czujników i zwierciadeł, podróżowało przez przestrzeń kosmiczną przez ostatnie 6,5 tys. lat.

Polecamy

Test obrony planetarnej NASA zaliczony. Sondzie DART udało się zmienić trajektorię lotu asteroidy Dimorphos, fot. NASA, Instagram
LIFE
Test obrony planetarnej NASA zaliczony. Możemy spać spokojnie

Polecamy

NASA prezentuje dźwięki wydawane przez Czarną Dziurę / NASA
LIFE
Jak brzmi CZARNA DZIURA? NASA zaprezentowała dźwięki, które są jak muzyka z horrorów Hitchcocka