Paryż: Wystawa Marka Rotko w muzeum Fundacji Louis Vuitton
„Zostałem malarzem, bo chciałem wznieść malarstwo na poziom muzyki i poezji” – Mark Rothko
Działająca od 2006 roku Fundacja Louis Vuitton prowadzi muzeum, które stało się istotnym miejscem sztuki współczesnej. Otwarta w 2014 roku instytucja tym razem zaprezentuje prace Marka Rothko. To szczególne wydarzenie, ponieważ ostatnia tego typu wystawa była prezentowana we Francji aż 24 lata temu – w stołecznym Musée d'Art Moderne de Paris.
Po niemal ćwierćwieczu, w stolicy Francji zostanie zaprezentowanych aż 115 dzieł Marka Rothko pochodzących z największych międzynarodowych kolekcji. Wśród nich są zarówno prace pochodzące ze zbiorów prywatnych (w tym rodziny artysty), jak i z najważniejszych muzeów i galerii sztuki (w tym National Gallery of Art w Waszyngtonie czy Galerii Tate w Londynie).
Mark Rothko, Light Cloud, Dark Cloud, 1957 / Collection of the Modern Art Museum Fort Worth, Museum purchase, The Benjamin J. Tillar Memorial Trust, 1998 Kate Rothko Prizel & Christopher Rothko - Adagp, Paris, 2023.Polecamy
Polecamy
Mark Rothko - wielka chronologiczna wystawa w Lasku Bulońskim
Ekspozycja będzie prezentowana we wszystkich przestrzeniach muzeum Fundacji Louis Vuitton znajdującego się w Lasku Bulońskim. Prace będą prezentowane chronologicznie, co pozwoli śledzić całą twórczą drogę artysty: od najwcześniejszych obrazów figuratywnych po abstrakcje, z których jest dziś najbardziej znany. Wystawę, która pojawi się w nowoczesnym budynku zaprojektowanym przez amerykańskiego architekta Franka Gehry’ego, otwierać będą intymne sceny i pejzaże miejskie. Wśród nich wizje nowojorskiego metra – które dominowały w twórczości Rothko w latach 30.
Od 1946 roku Mark Rothko dokonał natomiast ważnego zwrotu w kierunku abstrakcyjnego ekspresjonizmu. Pierwszą fazą tego przełączenia są multiformy, w których chromatyczne masy zawieszone są w swoistej równowadze na płótnie. Stopniowo było ich jednak coraz mniej.
Jednym z ciekawszych elementów wystawy będą prace, które artysta zrealizował pod koniec lat 50. XX wieku. W 1958 roku Rothko otrzymał zlecenie na wykonanie zestawu malowideł ściennych do restauracji Four Seasons zaprojektowanej przez Philipa Johnsona dla budynku Seagram w Nowym Jorku, którego budowę nadzorował Ludwig Mies van der Rohe. Malarz ostatecznie zdecydował jednak, że nie dostarczy więcej obrazów i zatrzymał całą serię dla siebie.
Jedenaście lat później, w 1969 roku, artysta przekazał dziewięć z nich – różniących się od poprzednich głębokimi odcieniami czerwieni – do słynnej Tate Gallery w Londynie. Muzeum postanowiło poświęcić nim jedno stałe pomieszczenie.
- Ta seria zostanie wyjątkowo prezentowana na wystawie Fundacji Louis Vuitton – informuje instytucja.
Stałe pomieszczenie już wcześniej, bo w 1960 roku, artyście poświęciła waszyngtońska galeria sztuki – Phillips Collection. Zostało zaprojektowane w ścisłej współpracy z artystą.
W 1961 roku Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku zorganizowało natomiast pierwszą dużą wystawę, która wyruszyła w tournée po Europie, odwiedzając takie miasta jak Londyn, Bazylea, Amsterdam, Bruksela, Rzym czy Paryż.
Mark Rothko, 1961 / foto: Kate Rothko/Apic/Getty Images
Ostatni obraz Marka Rothko na wystawie w Paryżu
W latach sześćdziesiątych Mark Rothko zrealizował inne prace, w szczególności kaplicę Johna i Dominique de Menil w Houston, która została otwarta w 1971 roku – już po śmierci artysty – i nazwana Kaplicą Rothko.
- Podczas gdy Rothko preferuje ciemniejsze odcienie i stłumione kontrasty od późnych lat 50., artysta nigdy nie porzuca całkowicie swojej palety jasnych kolorów, o czym świadczy kilka obrazów z 1967 roku i ostatni czerwony obraz pozostawiony niedokończony w jego pracowni – opisuje Fundacja Louis Vuitton i jak zaznacza, prace te będą prezentowane w budynku zaprojektowanym przez Franka Gehry'ego, obok wielkoformatowych rzeźb szwajcarskiego artysty Alberto Giacomettiego.
Wystawa będzie prezentowana od 18 października 2023 do 2 kwietnia 2024 roku. Jej kuratorami są: Suzanne Pagé, Christopher Rothko oraz François Michaud and Ludovic Delalande, Claudia Buizza, Magdalena Gemra i Cordélia de Brosses.
