„Squid Game” to nowy najpopularniejszy serial Netfliksa, który okupuje szczyty watchlist w 94 krajach na świecie. Głównym elementem sukcesu produkcji jest realizm oraz umiejętna gra kontrastami – przedstawianie brutalnych morderstw i skomplikowanego tła psychologicznego postaci podczas dziecinnych zabaw odbywających się na tle słodkich i cukierkowych scenerii rodem z wczesnego dzieciństwa (więcej o samym serialu przeczytacie w naszej recenzji serialu Squid Game). Według twórców był to w pełni celowy zabieg.

Reklama

Klimat rodem z placów zabaw

Reżyser Hwang Dong-Hyuk mówiąc o kulisach powstawania serialu przyznał, że większość aren, na których odbywały się mordercze gry, zostało zbudowanych od podstaw z minimalnym wykorzystaniem CGI. Nadrzędnym celem było zaprojektowanie ich w taki sposób, by aktorzy doświadczali przestrzeni, jakby znów byli małymi dziećmi – by przytłaczające otoczenie wymuszało na nich konkretne emocje, które przełożą się na ich grę. 

– Chciałem oddać atmosferę prawdziwych placów zabaw – stwierdził Hwang w wywiadzie dla Netfliksa. – Uznałem, że taka scenografia doda realizmu do gry aktorów. 

 

Szklany most strachu

Szczytowym osiągnięciem prowokowania prawdziwych emocji w obsadzie serialu była gra numer pięć, w której zadaniem uczestników było przedostanie się na drugą stronę szklanego mostu zawieszonego nad przepaścią. Według reżysera most był w pełni prawdziwy i choć nie znajdował się kilkadziesiąt metrów nad ziemią, to aktorzy zachowywali się tak, jakby w rzeczywistości tak było.

– Zaledwie 1,5 metra może być przerażające – powiedział Hwang. – Szkło wzbudziło ich [aktorów] niepokój. Myślę, że udało nam się wyrazić prawdziwą sztywność i lęk ich ciał. To było jak skakanie z wysokiego mostu, gra była prawdziwa i aktorzy czuli prawdziwy strach.

Schody Eschera i drabina społeczna

Jednak nie tylko areny gier były efektem przemyślanego działania. To samo tyczy się przestrzeni, w których bohaterowie poruszali się między rozgrywkami oraz odpoczywali tuż po nich. Te pierwsze, również utrzymane w pastelowo-cukierkowych barwach, inspirowane były surrealistycznymi iluzjami holenderskiego grafika M. C. Eschera. Ich „urocza i słodka” kolorystyka miała „wywoływać nostalgię” i poczucie odrealnienia oraz stanowić wyraźny kontrast do serialowych zdarzeń i oczekiwań widzów.

Przestrzeń sypialna, zaprojektowana na wzór hali magazynowej wypełnionej piętrowymi łóżkami przypominającymi regały, to z kolei metafora współczesnego koreańskiego społeczeństwa.

– Ponieważ współczesne społeczeństwo nieustannie rywalizuje o pozycję na drabinie społecznej, pomyśleliśmy o oddaniu tego w wyglądzie łóżek – powiedziała dyrektorka artystyczna Chae w wywiadzie dla Netflix Korea.

– Zamiast traktować ich jak ludzi, [Chae] zasugerowała, aby bohaterowie byli przedstawiani jak przedmioty ułożone na półkach magazynowych –podsumowuje Hwang.

Od czasu swojej premiery we wrześniu 2021, serial „Squid Game” stał się największym hitem Netfliksa i został wyświetlony przez 111 milionów widzów na całym świecie.