Dom Vettich. Odrestaurowana willa w Pompejach otwarta dla zwiedzających
Znajdujący się na terenie starożytnych Pompejów Dom Vettich (łac. Domus Vettiorum) został odkryty przez archeologów jeszcze w końcówce XIX wieku. Luksusowa willa przykryta przez popiół podczas erupcji Wezuwiusza w 79 r. n.e. należała najprawdopodobniej do dwóch wyzwolonych niewolników, którzy swój potężny majątek zdobyli na handlu winem.
10 stycznia 2023 r. po dwóch dekadach prac renowacyjnych odrestaurowana posiadłość została natomiast otwarta dla świata. Na ścianach willi odwiedzający mogą zobaczyć m.in. doskonale zachowane freski przedstawiające sceny z mitologii. Niezwykłe wrażenie robi również otoczony kolumnami dziedziniec z licznymi rzeźbami kupidynów i marmurowym wyposażeniem.
Starożytna willa Vettich / Getty Images
– Dom Vettich jest jak historia Pompejów i całego rzymskiego społeczeństwa pod jednym dachem – przekonywał podczas otwarcia willi Gabriel Zuchtriegel, dyrektor Pompejów.
– Widzimy tu przykłady niezwykle szczegółowych pompejańskich malunków ściennych z ostatniej fazy istnienia miasta, które można by było podziwiać godzinami i wciąż odkryć coś nowego. Jest tu też ta niezwykła mieszanka natury, architektury i sztuki. Ale także opowieść o życiu społecznym pompejańskiego społeczeństwa i świecie Rzymian tamtej epoki – dodał.
Polecamy
Dom Vettich. Co pompejańska willa mówi nam o życiu Rzymian?
Co jeszcze ciekawsze, według Zuchtriegela badaczom udało się nawet ustalić nazwiska dwóch właścicieli posiadłości. Byli nimi Aulus Vettius Restitutus oraz Aulus Vettius Conviva, bogaci handlarze winem i byli niewolnicy, w przeszłości uważani przez naukowców za braci.
Starożytna willa Vettich / Getty ImagesObecnie bardziej prawdopodobna teoria głosi natomiast, że mężczyźni nie byli ze sobą spokrewnieni, zostali jednak zniewoleni przez tę samą osobę – Aulusa Vettiusa.
– Gdyby byli rodziną, dwa pierwsze imiona byłyby inne, mieliby za to takie same nazwiska. W Rzymie biologiczne rodzeństwa rzadko były zniewalane, a później uwalniane. Bardziej prawdopodobne jest więc, że mężczyźni zaprzyjaźnili się ze sobą, gdy byli w niewoli– przekonywał Zuchtriegel.
Po uzyskaniu wolności obaj mężczyźni stali się członkami pompejańskiej elity, przynajmniej w kwestii ekonomicznej. Według Zuchtriegela obaj starali się też za wszelką cenę pokazać swój nowo nabyty status za pośrednictwem ekstrawaganckiego wyposażenia wnętrza i sztuki.
Wśród wspomnianych wyżej fresków znajduje się m.in. wizerunek Priapa, mitologicznego boga płodności, z wydatnym fallusem i tacą owoców, a także scena przedstawiająca młodego Herkulesa, który miażdży głowy dwóm wężom. Zwłaszcza to drugie malowidło ma nawiązywać do narracji sukcesu mimo przeciwności losu.
